Dalam konteks bangunan cekap tenaga, "nilai-U" biasanya merujuk kepada kekonduksian haba bahan atau komponen, juga dikenali sebagai faktor U atau nilai U, yang merupakan ukuran keupayaan bahan untuk memindahkan haba per unit perbezaan suhu per unit masa melalui unit luas permukaan, dan biasanya dinyatakan dalam unit W/m²-K (watt per meter persegi per kelvin).
Lebih rendah nilai U, lebih baik penebat bahan dan lebih berkesan untuk menghentikan pemindahan haba, sekali gus meningkatkan kecekapan tenaga bangunan. Dalam reka bentuk bangunan yang cekap tenaga, memilih bahan dengan nilai U yang rendah adalah penting untuk mengurangkan penggunaan tenaga untuk pemanasan dan penyejukan.
Walaupun nilai U (atau faktor U) adalah universal, nilai U boleh dinyatakan dalam unit yang berbeza. Di kebanyakan negara, nilai U dinyatakan dalam unit SI.
Di kebanyakan negara, nilai U dinyatakan sebagai unit SI,
W/(m2⋅K):
Di Amerika Syarikat, nilai U dinyatakan sebagai unit terma British (Btu) sejam kaki persegi darjah Fahrenheit.
Btu/(h⋅ft2⋅°F)
Sepanjang dokumen ini, nilai-U dinyatakan sebagai SI melainkan dinyatakan sebaliknya. Untuk menukar SI kepada nilai biasa AS, bahagikan dengan 5.678.
Kekonduksian terma adalah lebih rendah pada bahagian yang terlindung dengan baik pada bangunan dan lebih tinggi pada bahagian yang kurang penebat. nilai-u mengambil kira kerugian akibat sinaran haba, perolakan haba, dan pengaliran haba.
Walaupun unit kekonduksian haba adalah sama dengan pekali pemindahan haba, kekonduksian terma berbeza kerana pekali pemindahan haba hanya digunakan untuk menerangkan pemindahan haba dalam cecair, manakala kekonduksian terma digunakan untuk memudahkan persamaan dengan beberapa bentuk rintangan haba yang berbeza.
Ia diterangkan oleh persamaan berikut:
φ = A × U × (T1 - T2 ) di mana Φ ialah pemindahan haba dalam watt, U ialah penghantaran haba, T 1 ialah suhu pada satu bahagian struktur, T 2 ialah suhu pada bahagian lain struktur. , dan A ialah luas dalam meter persegi.
Transmisi terma kebanyakan dinding dan bumbung boleh dikira menggunakan ISO 6946 melainkan terdapat penebat jambatan logam, yang mana ISO 10211 boleh digunakan. Untuk kebanyakan tingkat bawah, ISO 13370 boleh digunakan. Untuk kebanyakan tetingkap, penghantaran terma boleh dikira menggunakan ISO 10077 atau ISO 15099.
ISO 9869 menerangkan cara mengukur secara eksperimen ketransmisian haba sesuatu struktur. Pilihan bahan dan kualiti pemasangan mempunyai pengaruh penting terhadap keberkesanan penebat tingkap. Pembingkaian dan pengedap dua kali sistem tingkap adalah titik lemah sebenar penebat tingkap.
Masa siaran: 15 Ogos 2024